Psy się gryzą! O tym, jak reagować i w jaki sposób zapobiegać eskalacji konfliktów między zwierzętami 26.06.24

Wbrew pozom, kiedy dochodzi do konfliktu między psami, to rzadko zdarza się, aby zwierzęta te dopuszczały się faktycznego pogryzienia. Psy, podobnie jak inne drapieżniki, mają ewolucyjnie ukształtowaną tendencję do unikania konfliktów. Z biologicznego punktu widzenia, konfrontacja z innym drapieżnikiem wiąże się z wysokim ryzykiem. Jak zatem interpretować sytuację, gdy obserwujemy dwa psy, które zdają się ze sobą walczyć?

Konflikty pomiędzy psami

Psy mogą gryźć w samoobronie inne psy, zwierzęta czy ludzi, jednak takie zachowanie jest ostatecznością. Już od pierwszych dni życia szczenięta uczą się tak zwanej inhibicji gryzienia, znanej również jako zahamowane gryzienie. Jest to umiejętność kontrolowanego używania siły szczęk w celu uniknięcia wyrządzenia bólu. Pies, podczas odbywania tzw. „zapasów” ze swoim opiekunem, jest świadomy, że jest to tylko forma zabawy i nie chce zadać mu prawdziwego bólu, a jedynie lekko podgryzać, podszczypywać. Zdarza się nawet, że czworonogi całkowicie rezygnują z tej czynności, by nie wyrządzić opiekunowi krzywdy. Podczas obserwacji konfliktu pomiędzy dwoma psami, często można zauważyć sytuacje, które nazywam tzw. pustymi atakami. Te zachowania mogą wydawać się teatralne, lecz bliższe przyjrzenie się im, czy też analiza nagrania w zwolnionym tempie, pokazuje, że psy nie gryzą się nawzajem, lecz szczękają w powietrze tuż obok siebie. Mogą również chwytać futro, ale nie wywierają przy tym nacisku na skórę.

Jak reagować w razie konfliktu pomiędzy psami?

Nie jestem w stanie udzielić jednoznacznych wskazówek, jak postępować w sytuacji, gdy dochodzi do spięcia między psami, ponieważ takie zdarzenia zależą od wielu zmiennych i pociągają za sobą dużą odpowiedzialność. Czasami odpowiednią reakcją jest powstrzymanie się od interwencji, innym razem konieczne może być rozdzielenie psów. Odpowiedni sposób działania powinien być wybrany przez osobę, która jest w stanie prawidłowo zinterpretować mowę ciała psów w danej chwili. Nie ma jednoznacznej odpowiedzi na to pytanie. Istnieją pewne zalecenia zapobiegawcze, którymi warto się kierować i które opiszę poniżej.

Profilaktyka

Podejmujmy różne działania, aby zminimalizować ryzyko pogryzień. Co to oznacza? Przede wszystkim ponosimy za swojego psa odpowiedzialność zarówno prawną, jak i moralną. Naszym obowiązkiem jest nauczenie się rozumienia komunikacji psów, ich potrzeb i identyfikowanie czynników wywołujących lęk, które mogą prowadzić do zachowań agresywnych. W celu zdobycia odpowiedniej wiedzy dostępnych jest wiele wartościowych źródeł, w tym: literatura, webinary oraz kursy online, które w ostatnich latach zyskały na popularności. Zachęcam również do korzystania z usług trenerów czy behawiorystów, najlepiej jeszcze przed przyjęciem psa do domu. Skuteczna nauka interakcji z psem stanowi kluczową formę profilaktyki przed możliwymi pogryzieniami.

Czy można było temu zapobiec?

Większość incydentów związanych z pogryzieniami można przewidzieć, a odpowiedzialność za nie często ponosi człowiek. W społeczeństwie wciąż utrzymuje się błędne przekonanie, że pies biegający swobodnie „nic nie zrobi, ponieważ chce się tylko przywitać z innymi” lub „chce się pobawić”. Nie powinniśmy tak postępować. Nawet jeśli Twój psiak nie ma zamiaru wyrządzić krzywdy innemu, to niewykluczone, że napotkany pies boryka się z problemami behawioralnymi i zachowa się agresywnie. Czasami dziecko, do którego zwierzak podejdzie, może zareagować krzykiem i machaniem rękoma, co z kolei sprawi, że psiak się wystraszy i będzie w stanie zaatakować. Oto tylko dwa przykłady sytuacji, których można by było uniknąć. Jako opiekunowie czworonogów, musimy dbać o bezpieczeństwo zarówno naszego pupila, jak i osób oraz zwierząt w jego otoczeniu.

Sandra Ligaszewska

Behawiorystka i Trenerka Szkolenia Psów, Instruktorka Nosework Polska

+48 780 021 510

THE VON HAUFFS / PSIESTRZEŃ

www.thevonhauffs.com

www.psiestrzen.pl