Karma dla kota – na czym polega jej smakowitość? 23.01.20

Koty, podobnie jak większość osobników, mają indywidualne preferencje smakowe. Nic więc dziwnego, że jedna karma zniknie z miski mruczącego pupila w mgnieniu oka, inna nie będzie cieszyła się jego zainteresowaniem. Od czego to zależy? Na czym polega smakowitość karmy dla kota? Jak uniknąć neofobii i przekonać go do innego jedzenia?

Smakowitość karmy

Prawdopodobnie głównym czynnikiem decydującym o chęci zjedzenia karmy przez koty jest jej smakowitość, którą określa się jako zespół cech fizycznych, chemicznych i reologicznych wpływających na atrakcyjność posiłku. Jest ona także konsekwencją indywidulanych preferencji czworonoga. Niemniej jednak wyróżnia się kilka cech wykazujących korzystne działanie i podnoszących smakowitość karmy dla kota:
• jakość surowców – najważniejszy czynnik jeśli chodzi o karmy mokre, w przypadku karm suchych ma mniejsze znaczenie, gdyż wysoka temperatura obróbki niszczy naturalne substancje zapachowe i smakowe (z drugiej strony powstają nowe, które także mogą wpływać na atrakcyjność sensoryczną),
• wysoka zawartość białka – czynnik decydujący o naturalnych walorach smakowych,
• ilość tłuszczu będącego naturalnym nośnikiem dla substancji smakowo-zapachowych. Najsilniejsze walory smakowe posiada tłuszcz naturalnie występujący w surowcach pochodzenia zwierzęcego.

Preferencje smakowe kota

Smakowitość karmy dla kota bardzo często ma decydujące znaczenie – niechętnie spożywana karma lub jej całkowite odrzucenie to ryzyko wystąpienia niedoborów składników pokarmowych. Koty są zwierzętami mięsożernymi, dlatego też w podawanym im pokarmie podstawę powinno stanowić mięso i produkty pochodzenia zwierzęcego. Wymaga tego specyfika przemian metabolicznych składników odżywczych zachodzących w organizmie kota. Ze względów smakowych koty preferują białko zwierzęce. Decyduje o tym prawdopodobnie duża zawartość glutaminianu w mięsie, który pobudza kubki smakowe wrażliwe na smak umami, czyli jeden z pięciu podstawowych odbieranych przez kubki smakowe. Dla odróżnienia został odseparowany od smaku słonego. W przypadku żywienia kotów jednoznacznie należy zaznaczyć, że produkty pochodzenia zwierzęcego są lepszym źródłem białka, niż te roślinne, których ilość w diecie kota powinna być ograniczona.

Czym jest neofobia?

Mimo, że koty wykazują tzw. instynktowną potrzebę zmiany smaku, który prawdopodobnie chroni je przed długotrwałym pobieraniem pokarmu potencjalnie niebezpiecznego, opiekunowie kotów czasami spotykają się z niechęcią do jedzenia nowej karmy przez swoich pupili. Rozwija się wówczas neofobia, której mechanizm także może wynikać z obawy spożycia niebezpiecznego bądź innego pokarmu. Przyczyną neofobii najczęściej jest stres (choroba, podawanie karmy w innych niż dotychczasowe warunki, brak opiekuna) lub kiedy zwierzę nie rozpoznaje karmy. Przykładowo kocięta, które od momentu odsadzenia były karmione karmą suchą prawdopodobnie w przyszłości nie wybiorą innego modelu żywienia. Również u zwierząt, które przywykły do jednostronnej diety neofobia w stosunku do nowej karmy przejawia się silniej.

Aby uniknąć ryzyka rozwinięcia się zachowań neofobicznych należy nową karmę wprowadzać stopniowo i w jak najmniej stresującym otoczeniu. Ciekawostką jest, że u kotów neofobia w stosunku do wody, do której dodano nowe składniki, występuje niezmiernie rzadko. Stąd jednym ze sposobów zapobiegania pojawienia się neofobii jest dodawanie nowych składników pokarmowych do wody pitnej. Jeżeli karma wywołuje u zwierzęcia negatywne skojarzenia związane z przeszłością (np. hospitalizacja, zatrucie pokarmowe) lub jej smak, zapach czy konsystencja kojarzone są przez zwierzę z negatywnymi doznaniami, istnieje duże prawdopodobieństwo, że w przyszłości będzie ono takiej karmy unikać.