Nieprawidłowe postępowanie żywieniowe polega przede wszystkim na niedostosowaniu ilości energii podawanej w postaci karmy i prowadzi do nadwagi i otyłości psa. Takie zachowanie przyczynia się do powstawania cukrzycy insulinoniezależnej. Ryzyko zachorowania na cukrzycę psa z 20-25% nadwagą jest 8-krotnie większe, niż u psa z prawidłową wagą. Dodatkowo wystąpieniu cukrzycy sprzyjają: płeć (samice zapadają na cukrzycę częściej, niż samce), skłonności rasowe (dotyczy to szczególnie psów ras dużych), wiek (zwierzęta starsze częściej zapadają na cukrzycę), czy zaburzenia hormonalne.
Jak rozpoznać cukrzycę u psa?
Podstawowe objawy cukrzycy to: znacznie zwiększone pragnienie i zwiększona ilość wydalanego moczu, zwiększony apetyt przy jednocześnie zmniejszonej wydolności organizmu, szybszym zmęczeniu – pojawia się ospałość. Cukrzycy towarzyszą stany zapalne błon śluzowych i skóry, podatność na infekcje bakteryjne i grzybicze.
W leczeniu cukrzycy bardzo ważne jest postępowanie dietetyczne polegające na redukcji masy ciała, łącznie ze zwiększoną ilością aktywności fizycznej – ale żeby nie doprowadzić do ryzyka powstania cukrzycy, zawsze należy zwrócić uwagę, na pierwsze jej potencjalne symptomy i przede wszystkim, nie dopuszczać do powstawania nadwagi i otyłości.
