Zdecydowałeś się na założenie hodowli psów. Masz zdrową suczkę, którą regularnie poddajesz badaniom weterynaryjnym i której zapewniasz odpowiednią ilość ruchu oraz odpowiednią karmę dla psa. Nadszedł czas, by doczekać się miotu uroczych szczeniąt, ale wcześniej, będziesz musiał znaleźć właściwego psa-reproduktora.
W poniższym artykule przedstawiliśmy kilka wskazówek dotyczących tego, na co zwracać uwagę przy wyborze psa. Hodowla to proces powolny, a światowej klasy specjaliści zajmują się tym tematem przez dziesiątki lat, zanim dojdą do perfekcji. Dlatego, jeśli jesteś początkujący, przed tobą bardzo długa droga. Postaraj się, by całe przedsięwzięcie było wielką przygodą i ważną lekcją, nawet jeśli nie będzie spektakularnym sukcesem.
Podstawowym celem hodowli psów jest przyjście na świat miotu zdrowych szczeniąt, nieobciążonych genetycznie wadami ujawniającymi się w późniejszym okresie życia, o przyjaznym temperamencie. Hodowcy dążą do tego, by każde kolejne pokolenie psów było doskonalsze od poprzedniego. Oczywiście, żaden pies nie jest idealny. Dlatego, zanim przystąpisz do działania, oceń obiektywnie dobre i złe strony swojej suki; szukając reproduktora, staraj się znaleźć takiego, który uzupełni jej wszystkie braki, a jeśli okaże się to niemożliwe – nie będzie obciążony tymi samymi problemami, co ona. Jeśli więc suczka ma problem ze stawami, pies absolutnie mieć ich nie powinien.
Dowiedz się jak najwięcej o dziedziczeniu tych właściwości psiej kondycji, które chcesz zmienić. Jeśli jakaś wada twojej suki jest dziedziczna, to odpowiedni dobór reproduktora może ją zmienić, pod warunkiem jednak, że jest to cecha dziedziczona recesywnie. Oczywiście, może się zdarzyć, że pies także ma ten sam recesywny gen, który u niego jest ukryty. Wówczas określone cechy mogą, ale nie muszą ujawnić się u przynajmniej części szczeniąt. Jeśli niepożądane właściwości są dziedziczone poligenicznie (przez połączone działanie kilku genów), wówczas samiec może być w stanie skorygować je częściowo, w zależności od tego, jak bardzo jest nimi dotknięty. Specjaliści są w stanie ocenić, jakie ukryte geny może mieć pies, patrząc na jego rodzeństwo. Genetyka to skomplikowana nauka, ale jeśli myślisz poważnie o hodowli psów, nie powinieneś zwlekać i jak najszybciej wziąć się za lekturę.
Jeśli to tylko możliwe, umów się na osobiste spotkania z potencjalnymi reproduktorami. Zdjęcia zazwyczaj poddawane są obróbce, a filmy można starannie edytować, aby ukryć wady charakteru. Najlepszym miejscem do zobaczenia wielu psów są oczywiście wystawy danej rasy. Jeśli masz czas, a odległość na to pozwala , najlepiej udać się na osobistą wizytę.
Lokalizacja psa nie powinna być czynnikiem decydującym, ale w praktyce, zwłaszcza dla początkujących hodowców, często nim jest. Krycie z reguły odbywa się w domu reproduktora, ponieważ niekastrowany pies na nieznanym sobie terenie jest zwykle zbyt zajęty eksploracją, by zainteresować się suką. Oznacza to, że ktoś będzie musiał z twoim psem pojechać na miejsce. Krycie może nie udać się za pierwszym razem, a suczka, zwłaszcza młoda, będzie potrzebować czasu na zapoznanie się z nowym terytorium. Dlatego, cała wyprawa może zająć tydzień lub dłużej, a spakować musisz nie tylko swoją pupilkę, ale też jej ulubione zabawki, kocyki i legowiska, który pozwoli jej odnaleźć się w nowym miejscu, zapas ulubionej karmy dla psa i wiele innych akcesoriów, co znacząco utrudnia transport lotniczy. Ostatnio coraz popularniejszą opcją jest przewiezienie zamrożonego nasienia, niestety, nie jest to rozwiązanie najtańsze.
Na zakończenie jeszcze jedna dobra rada: po rozważeniu wszystkich czynników, wciąż nie możesz się zdecydować, wybierz mniej popularnego reproduktora. Prawdopodobnie będzie tańszy, poza tym, jeśli planujesz hodować kolejne pokolenia, Twoje psy będą bardziej wartościowe dla rasy, bo będą miały mniej genów wspólnych z innymi zwierzętami ze swojego pokolenia.